به یاد گذشته

سلام دخترای گلم

امروز یه صحنه ای  دیدم که منو خیلی ناراحت کرد و یاد چند سال پیش افتادم ، خانوم همسایه رو دیدم که فارغ شده بود و  از ماشین پیاده میشدن پسر بزرگه این همسایه فک کنم  18 ماهش میشد  فقط گریه  میکرد،  خیلی ناراحت شدم، آخی.... یادمه سر حنانه جون که رفته بودم بیمارستان ، اون شب ریحانه جون پیش مامانم مونده بود خب خیلی برام سخت بود ، مامانم  اصلا نمی گفت ریحانه گریه میکنه ولی دل به دل راه داره ، توی دل خودم آشوبی بود میدونستم که دخترم بی تابی میکنه، بالاخره گذشت و فردا با یه  دختر خوشگل اومدیم خونه ، ریحانه خیلی بی تابی میکرد تا چند روز فقط بهونه میگرفت و گریه می کرد . تا دختر مامان ،  خواهرش رو  به عنوان یه عضو جدید بپذیره یه ذره طول کشید ..... وای که چقدر سخت بود ، خدا سایه مامانم رو از سرم کم نکنه که همیشه کمک حالم بوده و خدا پدر و مادرش رو بیامرزه!

اینم یه عکس از 19 ماهگی ریحانه و 1 ماهگی حنانه که البته زحمتش رو عمه جون و همسرشون کشیدن، چون اونموقع من وقتی نداشتم که بتونم از شما عکس بگیرم . به هر حال دست جفتشون درد نکنه.

عزیزم چقدر نگاهت قشنگه

عسلم همش یه ماهشه

در حال بوسیدن خواهری

چقدر ناز نشستی و چقدر ناز ماست میخوری

ریحانه جون درحال شیطنت کردن